Co to jest analiza techniczna? Poradnik

Analiza techniczna pozwala inwestorom przewidywać przyszłe ruchy cenowe oraz wykorzystać te prognozy do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.

W tym poradniku dowiesz się o podstawowych założeniach analizy technicznej oraz jej różnicach w porównaniu z analizą fundamentalną. Poznasz różne rodzaje wykresów, takie jak liniowe, słupkowe czy świecowe, oraz nauczysz się je interpretować. Omówimy także kluczowe pojęcia, takie jak trendy, wskaźniki techniczne, formacje cenowe, wolumen, poziomy wsparcia i oporu, oraz inne techniki analityczne.

Co to jest analiza techniczna?

Analiza techniczna to metoda oceny instrumentów finansowych, takich jak akcje, waluty czy towary, oparta na badaniu ich historii cenowej oraz wolumenu obrotu. Jej celem jest przewidywanie przyszłych ruchów cenowych na podstawie analizy danych historycznych i identyfikacji wzorców oraz trendów.

Analiza techniczna opiera się na trzech głównych założeniach:

1. Cena uwzględnia wszystkie informacje: Wszystkie dostępne informacje, zarówno fundamentalne, jak i inne, są już uwzględnione w cenie instrumentu finansowego. W związku z tym, analiza techniczna koncentruje się na badaniu cen, pomijając inne czynniki.
2. Ceny poruszają się według trendów: Analiza techniczna zakłada, że ceny instrumentów finansowych poruszają się w określonym kierunku (wzrostowym, spadkowym lub horyzontalnym) przez pewien czas. Celem analizy technicznej jest identyfikacja tych trendów i wykorzystanie ich do przewidywania przyszłych ruchów cenowych.
3. Historia się powtarza: Analiza techniczna opiera się na założeniu, że wzorce zachowań inwestorów oraz formacje cenowe powtarzają się w czasie. W związku z tym, analiza techniczna skupia się na identyfikacji tych wzorców i formacji w danych historycznych, aby przewidzieć przyszłe ruchy cenowe.

Analiza techniczna obejmuje różnorodne techniki, takie jak analiza wykresów, wskaźników technicznych, formacji cenowych, wolumenu oraz poziomów wsparcia i oporu. Inwestorzy korzystają z analizy technicznej, aby opracować strategie inwestycyjne oraz podejmować decyzje dotyczące wejścia i wyjścia z pozycji na rynkach finansowych.

Analiza techniczna – rodzaje wykresów

W analizie technicznej stosuje się różne rodzaje wykresów, które pomagają inwestorom analizować ruchy cenowe instrumentów finansowych. Oto najpopularniejsze rodzaje wykresów:

1. Wykres liniowy: Wykres liniowy jest najprostszym rodzajem wykresu. Łączy on punkty, reprezentujące ceny zamknięcia instrumentu finansowego dla określonych okresów (np. dni, tygodni, miesięcy). Wykres liniowy pozwala na łatwe zidentyfikowanie ogólnego trendu, ale nie dostarcza informacji o cenach otwarcia, maksymalnych i minimalnych.
2. Wykres słupkowy (OHLC): Wykres słupkowy, znany również jako wykres OHLC (od ang. Open, High, Low, Close – otwarcie, maksimum, minimum, zamknięcie), przedstawia informacje o cenach otwarcia, maksymalnych, minimalnych i zamknięcia dla każdego okresu. Każdy słupek składa się z pionowej linii, reprezentującej zakres cenowy (od minimum do maksimum), oraz dwóch krótkich poziomych linii wskazujących ceny otwarcia i zamknięcia.
3. Wykres świecowy (japoński): Wykres świecowy, opracowany w XVIII wieku przez Munehisę Hommę, japońskiego tradera ryżu, jest obecnie jednym z najpopularniejszych rodzajów wykresów w analizie technicznej. Wykres świecowy zawiera te same informacje co wykres słupkowy (OHLC), ale prezentuje je w formie tzw. świec. Ciało świecy reprezentuje różnicę między cenami otwarcia i zamknięcia, natomiast cienie (cienkie linie) pokazują zakres cenowy (od minimum do maksimum). Świece są kolorowane w zależności od kierunku ruchu ceny – zwykle zielone (lub białe) dla wzrostu i czerwone (lub czarne) dla spadku.
4. Wykres punktowo-figurowy (P&F): Wykres punktowo-figurowy to inny rodzaj wykresu, który koncentruje się wyłącznie na zmianach cen, pomijając czas i wolumen. Wykres P&F składa się z kolumn „X” i „O”, reprezentujących odpowiednio wzrost i spadek ceny. Każdy „X” lub „O” odpowiada określonej jednostce ceny (np. 1, 5, 10 punktów). Ten wykres pomaga inwestorom zidentyfikować sygnały kupna i sprzedaży oraz poziomy wsparcia i oporu, eliminując „szum” rynkowy.

Wybór rodzaju wykresu zależy od indywidualnych preferencji inwestora, celów inwestycyjnych oraz strategii. Niektórzy traderzy mogą preferować prostotę wykresów liniowych, podczas gdy inni mogą czerpać korzyści z dodatkowych informacji zawartych w wykresach świecowych czy słupkowych. Wykres punktowo-figurowy może być użyteczny dla inwestorów zainteresowanych jedynie zmianami cen, eliminując wpływ czasu na analizę.

Techniki wykresów

Warto dodać, że w analizie technicznej często stosuje się również różne techniki nakładania na wykresy, takie jak:

1. Linie trendu: Proste linie łączące lokalne szczyty lub dołki, które pomagają zidentyfikować kierunek trendu oraz potencjalne punkty wsparcia i oporu.
2. Kanały: Tworzone przez dwie równoległe linie trendu, reprezentujące wzrostowe i spadkowe bariery cenowe, które mogą wskazywać potencjalne punkty zwrotne.
3. Formacje cenowe: Wzory na wykresie, które często są używane do prognozowania ruchów cenowych, takie jak głowa i ramiona, podwójne dno, trójkąty, flagi czy kliny.
4. Wskaźniki techniczne: Narzędzia matematyczne, które pomagają inwestorom analizować historyczne dane cenowe i wolumenu, takie jak średnie kroczące, RSI, MACD czy Bollinger Bands.

Korzystając z różnych rodzajów wykresów oraz technik analizy technicznej, inwestorzy mogą lepiej zrozumieć rynki finansowe, przewidywać ruchy cenowe i podejmować świadome decyzje inwestycyjne.

Wskaźniki analizy technicznej

Wskaźniki analizy technicznej to narzędzia matematyczne, które pomagają inwestorom analizować historyczne dane cenowe i wolumenu, oraz przewidywać przyszłe ruchy cen. Wskaźniki te można podzielić na różne kategorie, takie jak:

1. Trendowe: Wskaźniki te pomagają zidentyfikować kierunek trendu i potencjalne punkty zwrotne.

• Średnia krocząca (MA): Oblicza średnią cenę instrumentu finansowego w określonym okresie czasu.
• Wskaźnik kierunkowy (DMI): Wyznacza siłę trendu oraz kierunek ruchu ceny.
• Parabolic SAR: Wskaźnik, który pomaga zidentyfikować punkty zwrotne w trendzie.

2. Oscylatory: Wskaźniki te oscylują wokół określonej linii lub wartości i pomagają określić sytuacje wykupienia lub wyprzedania na rynku.

• RSI (Relative Strength Index): Pomaga zidentyfikować sytuacje wykupienia lub wyprzedania, mierząc siłę ruchów wzrostowych i spadkowych.
• Stochastyczny oscylator: Porównuje cenę zamknięcia z cenami z określonego okresu, aby określić siłę trendu.
• MACD (Moving Average Convergence Divergence): Wskaźnik, który mierzy różnicę między dwiema średnimi kroczącymi, służący do identyfikacji sygnałów kupna i sprzedaży.

3. Wolumen: Wskaźniki te uwzględniają wolumen obrotu i mogą pomóc w identyfikacji siły ruchów cenowych.

• OBV (On-Balance Volume): Łączy wolumen z informacjami o cenach, aby mierzyć siłę trendu.
• Akumulacja/Dystrybucja: Wskaźnik, który porównuje cenę zamknięcia z cenami maksymalnymi i minimalnymi, uwzględniając przy tym wolumen.

4. Wskaźniki zmienności: Mierzą zakres, w jakim ceny zmieniają się w czasie, co może pomóc inwestorom w ocenie ryzyka i szans na rynku.

• Bollinger Bands: Opiera się na średniej kroczącej i odchyleniu standardowym, tworząc pasma, które pokazują poziom zmienności ceny.
• ATR (Average True Range): Wskaźnik, który mierzy średni zakres ruchów cenowych w określonym okresie czasu.

Wskaźniki analizy technicznej można stosować pojedynczo lub łączyć, aby uzyskać lepsze prognozy ruchów cenowych i opracować skuteczne strategie inwestycyjne.

Różnice między analizą techniczną a fundamentalną

Analiza techniczna i analiza fundamentalna to dwa główne podejścia stosowane przez inwestorów do analizowania instrumentów finansowych i podejmowania decyzji inwestycyjnych. Oto kluczowe różnice między nimi:

1. Cel:

• Analiza techniczna skupia się na przewidywaniu przyszłych ruchów cenowych na podstawie historycznych danych cenowych i wolumenu obrotu. Celem analizy technicznej jest identyfikacja trendów, formacji cenowych i sygnałów kupna/sprzedaży.
• Analiza fundamentalna dąży do określenia rzeczywistej wartości instrumentu finansowego (np. akcji, obligacji), analizując dane finansowe, makroekonomiczne, sektorowe i inne czynniki. Celem analizy fundamentalnej jest inwestowanie w instrumenty, które są niedowartościowane lub unikanie tych, które są przewartościowane.

2. Metodologia:

• Analiza techniczna polega na analizie wykresów cenowych, wskaźników technicznych i innych narzędzi analitycznych, aby zrozumieć przeszłe zachowanie cen i przewidywać przyszłe ruchy.
• Analiza fundamentalna opiera się na badaniu sprawozdań finansowych, wskaźników makroekonomicznych, danych sektorowych, konkurencji, zarządzania spółką oraz innych aspektów wpływających na wartość instrumentu finansowego.

3. Perspektywa czasowa:

• Analiza techniczna może być stosowana na różnych horyzontach czasowych, od bardzo krótkoterminowych (np. intraday) do długoterminowych. Traderzy korzystający z analizy technicznej często dokonują transakcji w krótszym okresie czasu.
• Analiza fundamentalna zwykle ma dłuższy horyzont czasowy, ponieważ inwestorzy poszukują instrumentów finansowych, które zyskają na wartości w dłuższym okresie.

4. Psychologia rynku:

• Analiza techniczna uwzględnia psychologię rynku i zakłada, że wszystkie informacje o rynku są już zawarte w cenie. Dlatego analiza techniczna koncentruje się na wykrywaniu wzorców, które mogą wskazywać na przyszłe ruchy cen.
• Analiza fundamentalna opiera się na założeniu, że rynki mogą być niewydajne, a ceny instrumentów finansowych mogą nie odzwierciedlać ich rzeczywistej wartości. Dlatego analiza fundamentalna dąży do identyfikowania takich niewydajności i inwestowania w instrumenty, które mają potencjał wzrostu wartości.

Mimo że analiza techniczna i analiza fundamentalna mają różne podejścia, wielu inwestorów stosuje obie metody, aby uzyskać pełniejszy obraz rynku i podejmować lepsze decyzjeinwestycyjne. Łączenie analizy technicznej i fundamentalnej może pomóc inwestorom skorzystać z zalet obu metod oraz zniwelować ich ograniczenia.

5. Subiektywność:

• Analiza techniczna może być bardziej obiektywna, ponieważ opiera się głównie na danych historycznych cen i wolumenu. Warto jednak zauważyć, że różni inwestorzy mogą interpretować te dane w różny sposób, co prowadzi do subiektywności w analizie.
• Analiza fundamentalna może być bardziej subiektywna, ponieważ opiera się na interpretacji różnych danych finansowych, makroekonomicznych i innych czynników, które mogą być różnie oceniane przez różnych inwestorów.

6. Stosowanie w różnych rynkach:

• Analiza techniczna jest stosowana na różnych rynkach finansowych, takich jak rynek akcji, obligacji, surowców, walut (Forex) czy kryptowalut.
• Analiza fundamentalna jest powszechnie stosowana na rynku akcji i obligacji, ale może być również używana do analizy innych instrumentów finansowych, takich jak waluty czy surowce, choć w mniejszym stopniu.

W praktyce wielu inwestorów i traderów stosuje zarówno analizę techniczną, jak i fundamentalną w swoich strategiach inwestycyjnych. Wybór odpowiedniego podejścia zależy od indywidualnych preferencji, stylu inwestowania, celów inwestycyjnych oraz horyzontu czasowego. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że żadna z tych metod nie gwarantuje sukcesu inwestycyjnego, a podejmowanie decyzji inwestycyjnych powinno opierać się na dogłębnym zrozumieniu ryzyka i odpowiedniej edukacji finansowej.